De Trixies zijn het beste bewijs dat scholieren niet het alleenrecht hebben op schoolbandjes. Ook leraren en ouders eisen hun plek op op het podium. De band werd opgericht als swingend eerbetoon aan schooldirectrice Trix. Daarna speelden de Trixies eigenwijs en buitenschools door en keken niet meer achterom. Juf Janneke loodst je door de muziekgeschiedenis, met dansbare hits en meeslepende ballads. Samen met Freddy knalt ze door soul-, country-, rock-, jazz- en folk-klassiekers, terwijl de rest van de band zich in het zweet werkt. Dus stop met spijbelen, want tijdens de les van de Trixies gaat het dak eraf!
Janneke Zetzema: zang | Freddy Weima: zang/gitaar | Bob Groothuis: toetsen | Wytze Veenstra: gitaar | Alex Kunst: bas | Brad Ashdown: drums
(Er staat nu even niets in de planning. Houd de website in de gaten!)
Janneke Zetzema verwondert haar publiek iedere keer weer met haar gouden stem. Ze is een echte live-zangeres; het podium is haar natuurlijke habitat. Ze is een frontvrouw met een rijk pallet aan stijlen: pop, rock, soul, country, gospel. Deze stijlen hoor je terug in haar ervaren stem, waarmee ze recht je hart binnen zingt.
Freddy Weima is geloof ik zo’n beetje geboren met een gitaar en microfoon in de hand. Hij heeft als muzikant zijn talent in verschillende formaties, in verschillende talen (Fries, Nederlands, Engels) op verschillende podia tot wasdom gebracht. In Freddy hebben de Trixies een ervaren frontman gevonden die met verve zijn mondharmonica bedient, zijn akoestische gitaar kan laten rammelen als het moet, maar vooral de belangen van de leadvocals in eerste en tweede stemvorm behartigt, samen met frontvrouw Janneke.
Bob…….
The police used to refer to him as Bob the builder – because, under the guise of a construction company, he built up one of the largest drug syndicates of the 1990’s.
It’s in prison where he first learnt to play piano.
He doesn’t believe in practicing and sure isn’t afraid to hit a bunch of wrong notes, but boy he is fun to watch!
Interesting fact: his musical claim to fame is that he once stole Stevie Wonder's cane.
A big lover of heroin, be sure to catch him playing when he’s not having withdrawals or after just shooting up as he can get a bit sloppy.
Wytze, onze ongeëvenaarde gitarist.
Hij brengt de muziek tot leven met zijn unieke stijl en gevoel voor melodie. Zijn gitaarsolo’s zijn de kers op de Trixies-taart. Door zijn gevoel voor humor is het goed toeven in zijn gezelschap. Wat de sfeer in de oefenruimte ten goede komt.
Zijn creatieve geest en ontspannen houding maken hem tot een inspirerend persoon dat anderen aanmoedigt om het leven met een glimlach te benaderen.
Alex. De naam zegt al genoeg. Toen Jaco Pastorius in 1987 overleed, spraken velen over het einde van de basgitaar. Overdreven natuurlijk. Want die mensen wisten nog niet van het fenomeen Alex. In het derde decennium van de 21ste eeuw kwam zijn ongeëvenaarde talent tot volle wasdom bij de Trixies. De rest is geschiedenis. We kunnen wel zeggen dat met Alex de basgitaar pas écht Kunst is.
Als Brad heeft afgeteld begint het meteen te swingen. Ik zou er inmiddels aan gewend moeten zijn, maar het is steeds weer een aangename verrassing. Wat kan die gast grooven, niet normaal. Wat van ver komt is lekker en we hebben Brad dan ook helemaal vanuit Australië hiernaartoe moeten lokken. Hij is ook nog eens een leuke gozer. Maar laat hem nooit een bio over je schrijven.
